กำไรชีวิต

กำไรชีวิต 

 

         

                                                                     

                     นางสิริพร  ทาชาติ

    โรงเรียนบ้านโนนสมบูรณ์

อำเภอประจักษ์ศิลปาคม        จังหวัดอุดรธานี

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 2

คำนำ

           หนังสือเล่มเล็ก  เรื่อง กำไรชีวิต ฉบับนี้  ผู้เขียนได้ยึดเนื้อหาจากคำสอนของพระพุทธเจ้า  และพ่อแม่ครูบาอาจารย์  ท่านกล่าวว่า  “กรรมใดๆ  ล้วนมีเหตุ  เป็นแดนเกิดใช่บังเกิด  ดลบันดาล  จากสิ่งไหน  เมื่อเหตุดับ  กรรมจึงดับ  รับทันไปทรงสอนไว้  ซึ่งทางดับระงับกรรม”  พร้อมเขียนความหมายและความสำคัญของกำไรชีวิตไว้อย่างชัดเจน  และมีภาพประกอบที่สวยงาม     

            หนังสือเล่มเล็ก  เรื่อง กำไรชีวิต  ฉบับนี้ จะบอกผู้อ่านว่า  เราต้องเชื่อมั่นในพระพุทธเจ้า  พระธรรม  พระสงฆ์  บาปบุญคุณโทษ  เราจะต้องไม่ประมาท 

                                                                                                                                                        

                                              นางสิริพร  ทาชาติ                                                                                                           

                                               2  มกราคม   2555 

วัตถุประสงค์  

          

            หนังสือเล่มเล็กเรื่อง  กำไรชีวิต   จัดทำขึ้นโดย

มีวัตถุประสงค์ 

            เพื่อกระตุ้นและปลูกฝังนิสัยรักการอ่าน 

            เพื่อให้มีความรู้ความเข้าใจในเรื่องกำไรชีวิต  ให้กับเด็กและเยาวชน  ได้เห็นในคำสอนของพระพุทธเจ้า

            เพื่อมอบธรรมอันล้ำค่าแก่ทุกท่าน 

         

นางสิริพร  ไปเผยแพร่ผลงานที่อิมแพ็คเมืองทองธานี

ความหมายและความสำคัญของกำไรชีวิต

           

         เราทำชีวิตให้ดี  เป็นกำไรชีวิต  คือ  เกิดมาแล้วให้มีบุญมากขึ้นกว่าแต่ก่อน  ดังคำพระท่านว่า  บางคนเกิดมา  สว่างมา  สว่างไป  บางคนเกิดมามืดแต่สว่างไป  เราทำชีวิตให้ดีขึ้นได้ด้วยการทำความเข้าใจ  และปรับชีวิตเราให้สอดคล้องกับความดี  สอดคล้องกับการมีกำไรชีวิตนั่นเอง  เพราะกรรมที่เราทำก็มีผลเปลี่ยนแปลง  บุญกรรมในอดีตของเราได้เช่นกัน  ชีวิตจึงอยู่ที่เราทำด้วยเป็นอย่างมาก

               

       ชีวิตคนเราเกิดมาแล้ว  ไม่ว่าจะดีไม่ดี  จะสุขทุกข์อย่างไรก็แล้วแต่  เราก็รักชีวิตของเรากันทุกคน  ทุกคนต่างก็ปรารถนาความดี  ความสุข  ความมั่นคง  รายได้ที่ดี  สุขภาพที่ดี  และยังต้องการให้ครอบครัวของเรา  คนที่เรารักได้สิ่งที่ดีด้วย  บางคนรู้สึกว่าชีวิตนี้ขาดทุน  บางคนรู้สึกว่ากำไร  ทำอย่างไรให้ชีวิตเราได้ดีมีกำไรที่สุด  แน่นอนที่สุด  กำไรจะได้มา  ต้องมีการกระทำ  กระทำให้เกิดกำไร

      นายคำไพ  และนางสิริพร  พาครอบครัวไปทำบุญที่วัดป่าชนะสงคราม  จังหวัดสุโขทัย

          ความจริงคนเราไม่ได้เกิดมาตัวเปล่า  แต่มีสิ่งที่มี

อานุภาพสูงสุดติดตัวมาคือ  บาปและบุญ  บุญเกิดจากกรรมดีที่เราเคยทำไว้  และบาปเกิดจากกรรมชั่ว  ทั้งบาปและบุญจะเลือกครอบครัวที่เราเกิด  และเลือกสุขภาพหน้าตาร่างกายของเรา  ตามแต่ที่เราทำมา  เลือกวิถีชีวิตเลือกคู่ครอง  เลือกอาชีพการงานทุกอย่างเลยให้กับเรา  แต่เราไม่รู้ตัว  บางคนรู้ได้ด้วยการดูดวง  ดวงเกิดจากบุญที่ทำเอาไว้  และมีวิชาบางอย่างที่พอจะทำนายได้  การที่ในโลกนี้มีการดูดวงได้แม่นยำ  ยิ่งเป็นการบอกว่าบาปบุญมีจริง  คนเราเกิดมามีบุญคุ้มครอง  มีบุญและกรรมรอทยอยส่งผล

 

        เราทำชีวิตให้ดี  เป็นกำไรชีวิต  คือ  เกิดมาแล้วให้มีบุญมากขึ้นกว่าแต่ก่อน  ดังคำพระท่านว่า  บางคนเกิดมา  สว่างมา  สว่างไป  บางคนเกิดมามืดแต่สว่างไป  เราทำชีวิตให้ดีขึ้นได้ด้วยการทำความเข้าใจ  และปรับชีวิตเราให้สอดคล้องกับความดี  สอดคล้องกับการมีกำไรชีวิตนั่นเอง  เพราะกรรมที่เราทำก็มีผลเปลี่ยนแปลง  บุญกรรมในอดีตของเราได้เช่นกัน  ชีวิตจึงอยู่ที่เราทำด้วยเป็นอย่างมาก

 

นางสิริพร  พานักเรียนไปปฏิบัติธรรมที่วัดถ้ำกลองเพล

           พระพุทะองค์ทรงสอนว่า  ทุกอย่าง  ธรรมทุกอย่าง  กรรมทุกอย่างมีสาเหตุ  ไม่ได้เกิดจากการดลบันดาล  ไม่ได้เกิดจากความบังเอิญ  กรรมที่เราเคยทำกับใคร  กับคน  กับสัตว์ก็ตาม  เราก็ต้องได้รับกรรมนั้น  ทุกเวลานาที  ทุกวินาที  ล้วนเป็นการเสวยผลกรรมทั้งนั้น  ดังนั้น  หลักการ  คือ  เราทำความดีให้มากและไม่ทำกรรมชั่ว  เรื่องความดี  ถ้าเราไม่ทำ  เราก็ไม่ได้รับ  สิ่งที่ดีก็จะเฉย ๆ  ไม่ได้ขาดทุนอะไร  แต่ถ้าทำกรรมชั่ว  ต้องรับกรรมชั่ว  ทรมาน  ลำบาก  ทุกข์เข็ญทั้งกายและใจ  ต้องเจ็บ  ต้องพิการ  ต้องพลัดพราก  ต้องทรมานใจ  ดังนั้น  สิ่งสำคัญที่สุด  คือ  อย่าทำกรรมชั่ว  ให้กลัวบาป  ละอายต่อการทำบาป 

        ความชั่วมีสิ่งใดบ้าง  มี  การฆ่าสัตว์ทำร้ายสัตว์  การขโมย  หรือลักทรัพย์  การพูดโกหกพูดส่อเสียด  (ให้เขาเจ็บใจ  และหรือทำลายสามัคคี  ทำลายประโยชน์)  การพูดเพ้อเจ้อ  (ไร้สาระจนทำลายความดีที่ควรได้รับ)  การพูดคำหยาบ  ผิดในกามคุณ  คือ  ประพฤตินอกใจคู่ครองเราและคนอื่น  การดื่มสุรา  และเครื่องดื่มอันทำให้เกิดความมึนเมาขาดสติ  ความโลภอย่างมากจนเพ่งเล็งอยากได้ของผู้อื่น  ความพยาบาทคิดปองร้ายผู้อื่น  รวมทั้งความเห็นผิดไม่เชื่อบาปบุญคุณโทษ 

          รูปปั้นเปรตที่วัดป่าหลักร้อย  จังหวัดนครราชสีมา 

ไม่เชื่อกรรม  ไม่เชื่อพระรัตนตรัย  ปรามาสดูถูกสิ่งเหล่านี้  ตลอดจนขวางการทำบุญ  การทำกุศลของผู้อื่น  ทั้งหมดนี้ผู้ทำก็ดี  ผู้ยินดีก็ดี  ผู้เผยแพร่ก็ดี  ในสิ่งบาปเหล่านี้  จะมีนรกทุคติ  เป็นที่ไปทั้งสิ้น  ไม่อาจเลี่ยงได้เลย  เมื่อใดกรรมชั่วส่งผล  ต้องรับกรรมทันที  กรรมจะตามไปในอนาคต  ได้เป็นร้อยชาติ  พันชาติ  มีวิธีเดียวจะเลี่ยงได้  คือ  ทำดีมาก ๆ  จนกรรมตามไม่ทัน  จนในที่สุด  ตัดอาสวะกิเลส  เข้าสู่พระนิพพาน  เท่านั้น  กรรมเหล่านี้จึงจะส่งผลไม่ได้

นางสิริพร  พานักเรียนไปทัศนศึกษาที่วัดป่าหลักร้อย

       เราทุกคนยังไม่ใช่นักบวช  ไม่ใช้พระ  ยังต้องทำมาหากิน  เรียกว่าครองเรือน  มีอาชีพ  ความจริงการทำงาน  ก็เป็นการปฏิบัติธรรมถ้าเป็นงานที่ดี  เพราะการงานที่ดี  อาชีพดี  อยู่ในข้อของมรรคแปด  ในข้อที่ชื่อว่า  สัมมากัมมันตะ  และ  สัมมาอาชีวะ  คือ  การงานที่สุจริต  ที่ชอบ  ไม่ฆ่า  ไม่เบียดเบียนสัตว์  ไม่ลักทรัพย์  ไม่โกง  ไม่หลอกลวง  ไม่โกหก  ไม่ดื่มสุราเมรัย  นอกจากนี้การไม่ค้าขายคนหรือการไม่ค้าขายสัตว์เพื่อการฆ่า  ไม่ขายยาพิษ  ไม่ขายอาวุธ  ทั้งหมดนี้เป็นการงานที่ดี  ไม่มีโทษ

 

นางสิริพร  และนักเรียนชั้น ป. 5  แสดงผลงานทางวิชาการ

         เมื่อเราทำการงานที่ดี  ไม่มีโทษแล้ว  ให้เราทำงานด้วยหน้าที่  ด้วยสติ  ด้วยปัญญา  ด้วยความขยันหมั่นเพียร  พอใจในทรัพย์ที่ตนหามาไม่เพ่งเล็งอยากได้ทรัพย์ของคนอื่น  รู้ว่าเราเป็นใคร  สมควรทำอย่างไร  สมควรวางตัวอย่างไรให้ถูกกาลเทศะ  เราจะได้บุญกุศล  รวมทั้งการไม่ทำชั่วอีกด้วย  แต่ถ้าเรามีงานที่ไม่อยู่ในสัมมาอาชีวะจะทำอย่างไร  คำตอบคือ  เปลี่ยนงานดีที่สุด  แต่ถ้าทำไม่ได้  ต้องทำความดีให้มาก  มากกว่าความชั่วที่ทำ  กลางวันรักษาศีลไม่ได้  กลางคืนก็รักษาศีลให้ได้  หรือรักษาเป็นบางวัน  หมั่นให้ทาน  หมั่นสวดมนต์  หมั่นทำสมาธิ  เจริญภาวนา  ให้กำลังบุญมีมาก  กรรมชั่วจะตามมาได้

ช้าลง

                                

          เราควรหมั่นทำบุญ  บุญทำได้หลายวิธี  พระพุทธองค์ทรงสอนสิบวิธี  ได้แก่  ทำทาน  ศีลการเจริญภาวนา  ขวนขวายในงานที่เป็นบุญ  สุภาพอ่อนน้อม  ให้ส่วนบุญ  อนุโมทนาบุญ  หรือยินดีในบุญที่คนอื่นทำมา  สอนธรรม  ฟังธรรม  และมีสัมมาทิฐิ  คือความเห็นความเชื่อที่ถูกต้อง  ทั้งหมดนี้เป็นบุญ

       การทำทาน  อาจจะเป็นการให้ทานสัตว์ด้วยความเมตตา  สงสาร  ความเมตตาสงสารเป็นบุญที่มีอานิสงส์สูงมาก  มากกว่าทานทุกชนิด  มากกว่าศีลเสียอีก

นางสงบ  จันทรเสนา  ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้าน

โนนสมบูรณ์  ชื่นชมผลงานวิชาการนักเรียน ชั้น ป. 5

        เรายังควรทำบุญกับคนด้อยโอกาส  กับคนที่ต้องการความช่วยเหลือและกับพระสงฆ์องค์เจ้า  ในสิ่งที่ท่านขาดแคลนและจำเป็น  การถวายเป็นสังฆทานหรือวิหารทาน 

(ได้แก่สิ่งก่อสร้างในวัด  เช่น  โบสถ์  วิหาร  ศาลา  ส้วม) จะได้บุญมากในการทำทาน  สำหรับเรื่องของการให้ทาน  พระพุทธองค์ทรงสอนว่าให้ทานบ่อย ๆ  ไม่ได้สอนว่าต้องให้ทานมาก ๆ  แต่ควรให้บ่อย ๆ  ไว้เป็นนิจ  ใจจะได้อยู่ในการทำบุญเป็นประจำ  เรียกว่า  ทำเป็นอาจิณกรรม

อ.ประเทือง  นางสิริพร  นายคำไพ  ไปทำบุญที่วัด

            สิ่งที่ทำได้ง่าย ๆ  อีก  คือ  การอนุโมทนาบุญ  เวลาใครเขาทำบุญมา  เราอย่าตำหนิ  อิจฉา  อย่าหมั่นไส้  อย่าคิดว่าเขาโอ้อวด  อย่าคิดว่านั่นบุญเล็ก  นั่นบุญใหญ่  แต่ให้เรายินดีในบุญนั้น  เรียกว่าอนุโมทนาบุญ  จะเอ่ยคำว่า  อนุโมทนาด้วย  หรือสาธุก็ได้  หรือไม่เอ่ยก็ได้  เมื่อเรายินดีในบุญนั้น   เราได้บุญแล้ว  อย่างง่ายดาย

           สำหรับสิ่งที่เราควรฝึกตนให้ทำได้ทุกวันอีกประการ  เพราะเป็นบุญใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่งคือ  การสวดมนต์ทุกคืนก่อนนอน  ถ้าสวดในตอนเช้าได้ด้วยยิ่งดี 

นางสิริพร  อ.ประเทือง สวดมนต์สรรเสริญพระพุทธคุณ

             กาสวดมนต์ที่ดีและสั้นที่สุดคือ  สวดนะโมสามจบ  และสรรเสริญพระพุทธคุณ  คือ  อิติปิโส  ภควา...

พระธรรมคุณ  คือ  สวากขาโต...และพระสังฆคุณ  คือ  สุปะฏิปันโน....นอกจากนี้  เราจะสวดบทพาหุงมหากา  หรือพระคาถาชินบัญชร  ด้วยก็ได้  ท่านใดถึงขั้นทำวัตรเช้าเย็นและมีคำแปลจะยิ่งดีมาก  เพราะในการทำวัตรพร้อมไปด้วย  ศีล  สมาธิ  และปัญญา  มีอานิสงส์สูงที่สุด

 

                                                     

นางสิริพร  สวดมนต์ที่วัดโพธิสมพร  จังหวัดอุดรธานี

        สิ่งสำคัญ  เราต้องเชื่อมั่นในพระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์  และบาปบุญคุณโทษ  เมื่อมีสุข  ให้รับความสุขได้เต็มที่  และคิดเสมอว่ามันไม่เที่ยง  อย่าประมาท  ให้หมั่นทำดีไว้เมื่อมีทุกข์  ถ้าเป็นความทุกข์ใจก็ไม่ต้อแบกรับ  ให้ปล่อยวาง  โดยยึดหลักธรรมะ  ว่าไม่มีอะไรเป็นตัวเราของเรา  ทุกคนต้องพลัดพราก  และไม่มีอะไรแน่นอน  เราตายเมื่อไรก็ได้ปล่อยวางไปเถอะ  ส่วนทุกข์กายเราต้องรับไว้  เพราะเรายังมีร่างกายอยู่  แต่แก้ไขปรับปรุงได้ด้วยการรักษา  ด้วยการทำความดีให้มากขึ้นเป็นอเนกอนันต์  จะทำให้ทุกข์นั้นทุเลาเบาบางไปได้บ้างเช่นกัน

 

        สุดท้ายนี้ขอจบด้วยพระคาถาของพระอัสสชิ  ที่ทรงสอนพระสารีบุตร  ในสมัยที่พระสารีบุตรเป็นชาวบ้าน  ครองเรือน  เมื่อได้ฟังแล้ว  พระสารีบุตรตัดกิเลสละเอียดได้  เป็นพระอริยบุคคล  คือ  พระโสดาบัน  ในขณะเป็นชาวบ้านครองเรือนนี้เอง  พระคาถานี้  เป็นคำสรุปคำสอนของพระพุทธเจ้า  มีดังนี้

         “เย  ธมฺมา  เหตุปฺปทวา   เยสํ  เหตุ  ตถาคโต

          เตสญฺจ  โย  นิโรโธ จ    เอวํ  วาที มหาสมโณ”

         “ธรรมเหล่าใดเกิดแต่เหตุ  พระตถาคตเจ้าทรงแสดงเหตุแห่งธรรมเหล่านั้น  และความดับแห่งธรรมเหล่านั้น  พระมหาสมณะมีปกติ  ทรงสั่งสอนอย่างนี้”

 

ภาพประกอบคำบรรยาย

 

                                          นางสิริพร  ถวายพระพุทธรูป

                                          แด่  หลวงปู่เสน  ปัญญาธโร

 

                                            พระอาจารย์สุริยัน  สุทันโต

                                                            พาจาริกตามวัดในภาค

                                                            อีสาน

 

                                                           นางสิริพร  พานักเรียน

                                                            ไปเรียนรู้การสานหวดข้าว

                                                             กับผู้สูงอายุในชุมชน

 

                                                            นายคำไพ  ทาชาติ  มอบ

                                                          ภาพวาด ให้  ดร. กฤษณพงศ์

                                                            ศรีพงษ์พันธุ์กุล

                                                           ผู้อำนวยการศูนย์วิจัยข้าว

                                                           กรมการข้าว

บรรณานุกรม

การศาสนา,กรม.   (2538).การวิจัยทางด้านการศาสนา. กรุงเทพฯ:  

                     โรงพิมพ์การศาสนา.

การศาสนา, กรม.  (สิริ เพ็ชรไทย ป.ธ.๙, บรรณาธิการ). (2530).  

                     พระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับสังคายนา

                      ในพระบรมราชูปถัมภ์ พุทธศักราช ๒๕๓๐.  

                     กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์การศาสนา.

คณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.  สำนักงาน. (2545). รายงาน

                     การอภิปรายเรื่อง พุทธธรรม นำการศึกษา

                     ได้อย่างไร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์

                     มหาวิทยาลัย.

เจริญผล สุวรรณโชติ.  (2537). ทฤษฎีบริหาร. กรุงเทพฯ: ตาวัน

                    พลับบลิชชิ่ง.

ฉันทนา จันทร์บรรจง.  (2541). การศึกษากับการพัฒนาคุณธรรม.

                    กรุงเทพฯ: ม.ป.พ.

เฐียรพงษ์ วรรณปก, ราชบัณฑิต.   (2543). คำบรรยาย

                    พระไตรปิฎก. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.