ประวัติหลวงปู่บัว สิริปุณโณ

หลวงปู่บัว  สิริปุณโณ

                       

                 นางสิริพร  ทาชาติ

โรงเรียนบ้านโนนสมบูรณ์                          

อำเภอประจักษ์ศิลปาคม        จังหวัดอุดรธานี

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 2

คำนำ

           หนังสือเล่มเล็ก  เรื่อง  หลวงปู่บัว  สิริปุณโณ  ฉบับนี้  ผู้เขียนได้ยึดเนื้อหาจากคำบอกเล่าของหลวงปู่เสน  ปัญญาธโร  เจ้าอาวาสวัดป่าหนองแซงองค์ปัจจุบัน       

           สิ่งสำคัญที่อยากจะบอกผู้อ่าน คือ ในยุคนี้ยังมีผู้บรรลุธรรม  (โสดาบัน) ก่อนที่จะออกบวชเหมือนกันกับสมัยพุทธกาล   จึงเป็นประวัติพ่อแม่ครูอาจารย์ที่น่าศึกษาค้นคว้าอย่างยิ่ง 

          การจัดทำประวัติของหลวงปู่บัว  สิริปุณโณ  ได้นำภาพประกอบมาจากเวบไซต์  www.dhammaAjak.net.  www.dekd.com. จึงหวังว่าจะเป็นประโยชน์แก่การศึกษาค้นคว้าเพื่อการเรียนรู้ที่มีคุณค่าต่อไป                          

                                                                                                                

                                 สิริพร  ทาชาติ                                                                                                          

                                24  มิถุนายน   2555 

วัตถุประสงค์  

          

            หนังสือเล่มเล็ก  เรื่อง  หลวงปู่บัว  สิริปุณโณ  จัดทำขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์ 

            เพื่อกระตุ้นและปลูกฝังนิสัยรักการอ่าน 

            เพื่อให้มีความรู้ความเข้าใจในคุณค่าของประวัติพุทธสาวก  ให้กับเด็กและเยาวชน  ได้เห็นถึงความมุ่งมั่นยึดมั่นในศีลในธรรม  ขยันหมั่นเพียร  ความเด็ดเดี่ยวและความมีน้ำใจของหลวงปู่บัว  สิริปุณโณ 

            เพื่อมอบธรรมคำสั่งสอนของหลวงปู่บัว สิริปุณโณ

แก่ท่านผู้อ่าน 

          

               หลวงปู่บัวเกิดในสมัยรัชกาลที่ ๕  ที่บ้านเขืองใหญ่  ตำบลหมูม่น  อำเภอธวัชบุรี  (โป่งลิง)  จังหวัดร้อยเอ็ด 

               สมัยนั้นยังไม่มีไฟฟ้า  มีแต่ตะเกียงลาน  ตะเกียงหลอด  ไม่มีน้ำประปา  มีแต่น้ำฝน  น้ำท่า  น้ำในลำคลอง  ไม่มีวิทยุ  โทรทัศน์  หนังให้ได้ดู  มีแต่หมอลำกลอน  ไม่มีรถยนต์  รถจักรยาน  มีแต่ทางเดิน  ทางเกวียน

               หลวงปู่บัวเกิด   เมื่อ  พ.ศ.  2431

ชื่อของหลวงปู่บัว  คือ  บัว  น้อยก้อม  นามสกุลน้อยก้อม  เป็นชื่อของคุณปู่กับคุณย่า  รวมกัน  เป็นการตั้งนามสกุลวิธีหนึ่งของคนสมัยนั้น

          บิดาของหลวงปู่บัว  ชื่อนายลาด  มารดาชื่อ  นางดา  หลวงปู่มีพี่น้องร่วมบิดา  มารดา  9  คน  คือ  1) นายแก้ว

2) นางหลอม  3) นายเหลา  4) หลวงปู่บัว  5) นายกลวง

6) นางอ้วน  7) นางบุญสุข  8) นางมุก  และ 9) นางแสน

 

             ขณะนั้นยังไม่มีโรงเรียน  หลวงปู่จึงไม่ได้เรียนหนังสือ  แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อการดำรงชีวิต  ในยุคนั้น  เพราะสมัยนั้นผู้คนประกอบอาชีพ  ทำนา  ทำไร่  ทำสวน  หาของป่า 

 

           หลวงปู่เป็นคนหน้าตาดี  รูปร่างสมส่วน  และที่สำคัญที่สุด  คือเป็นเด็กฉลาด  ขยัน  และมีความจริงจังมาตั้งแต่เด็ก  เมื่อเรียนรู้อะไร  ก็เรียนรู้ได้เร็วกว่าเด็กทั่วไป

 

           กาลเวลาผ่านไป  หลวงปู่เริ่มเข้าสู่วัยเด็ก  ท่านเริ่มสนใจเรียนช่างปลูกบ้าน  หลวงปู่เรียนรู้ได้เร็วมาก  สามารถปลูกบ้านเรือนได้อย่างประณีต  นอกจากงานช่างแล้ว  ท่านยังค้นพบวิธีการประดิษฐ์ตาช่าง  และทำเครื่องมือตวงวัดต่าง ๆ  ด้วยตนเอง  ทั้ง ๆ  ที่ท่านไม่ได้ร่ำเรียนจากที่ใดมาก่อนเลย  ท่านก็สามารถทำตราชั่ง  ชั่งน้ำหนัก  เป็นกิโลกรัม  เพื่อการซื้อขาย  และใช้ในชีวิตประจำวันได้

 

                             

 

                                    

          เมื่อวัยเริ่มเข้สู่วัยรุ่น  ท่านได้เรียนวิชาอาคมและไสยศาสตร์จากผู้รู้ในยุคนั้น  จนมีความเก่งกล้าทางคุณไสย  สามารถประกอบอาชีพเป็นหมอผี  ปราบผีสาง  นางไพรได้อีกด้วย  ไม่ว่าหมู่บ้านใด  ตำบลใด  ในละแวกนั้น ถ้ามีผีสางเข้าสิงสู่ผู้คน  ชาวบ้านจะมาเชิญ  ท่าน  ไปทำพิธีขับไล่ผีปีศาจ  รวมทั้งปัดรังควาญ  เสนียด  จัญไรต่าง ๆ  ชาวบ้านก็จะจ่ายเงินทอง  ข้าวของ  เป็นค่าคาย  คือ  ค่ายกครูนั้นเอง  ซึ่งเงินค่ายกครูนี้ได้รับตามสมควร       

 

           เมื่อชาวบ้านมีความทุกข์ร้อนเรื่องต่าง ๆ  จึงมาเชิญให้หมอบัว  ได้ช่วยปัดเป่าความทุกข์ร้อนนั้นให้  ซึ่งท่านก็กระตือรือร้นและเต็มใจในการช่วยเหลือ  จนกลายเป็นที่พึ่งและเป็นที่เคารพนับถือของประชาชน  ในละแวกนั้น 

           ด้วยความเอื้ออารี  และต้องการช่วยเหลือชาวบ้านนี่เอง  ท่านได้ยึดมั่นถือในวิชาไสยศาสตร์  และหมอผี  อย่างแนบแน่นฝังใจ

 

              แม้ว่าท่านจะเล่าเรียนและยึดถือทางด้านคุณไสยก็ตาม  แต่ท่านก็ยึดมั่นในคุณธรรม  2  ประการ  คือ  การมีสัจจะ  และรักษาศีลห้าอย่างเคร่งครัด

              สัจจะถือเป็นคุณธรรมอย่างวิเศษ  การมีสัจจะประจำใจ  จะทำให้เป็นคนน่าเชื่อถือและมีวาจาสิทธิ์  การเรียนมนต์คาถาต่าง ๆ  จะยิ่งเพิ่มความขลัง  และไม่เสื่อมคลายจากหายไป

 

           ด้านการรักษาศีล  โดยเฉพาะอย่างยิ่งศีล 5  จัดเป็นคุณธรรมพื้นฐานของความเป็นมนุษย์  เป็นเครื่องมือยับยั้งการทำชั่ว  และการก่อเวรต่าง ๆ  ทำให้เป็นคนบริสุทธิ์  มีความเป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์  ตามหลักพระพุทธศาสนา

สัจจะวาจาของผู้ที่ตั้งมั่นในการประพฤติอยู่ในขอบข่ายของศีลโดยไม่ละเมิดผิดศีลธรรม   ย่อมเป็นผลให้สมาธิเข้มแข็ง  เด็ดเดี่ยว  มั่นคง  แม้การเรียนทางด้านคุณไสยก็ย่อมมีความขลังด้วย

 

              หลวงปู่เป็นผู้ที่มีจิตใจงดงาม  งามทั้งภายนอกคนภายใน  ท่านจะไม่กระทำผิดด้านศีลธรรม  โดยเฉพาะอย่างยิ่งสุรุ่ยสุร่าย  มึนเมาสุรายาเสพติด  ท่านจะงดเว้น  ไม่แตะต้องอย่างเด็ดขาด  ท่านเป็นผู้ที่มีความคิดเห็นที่ถูกต้อง  ตามหลักพระพุทธศาสนา  ท่านบอกทุกคนเสมอว่าสุราทำให้ขาดสติ  ขาดสมาธิที่จะกำกับเวทมนต์และอาคมต่าง ๆ

ดังนั้นวิชาไสยศาสตร์ของท่านจึงมีความเข้มขลังอย่างมาก

 

ด้านศีลห้า  ท่านได้ยึดหลักการดังนี้

1.             การฆ่าสัตว์ตัดชีวิตท่านไม่เอา  แม้แต่กุ้งหอยปู

ปลา  ก็ไม่จับ  ไม่ฆ่า

2.             งดเว้นจากการลักขโมย  หยิบฉวยทรัพย์สินของ

ผู้อื่น  แม้แต่พูดเชิงอยากได้ท่านก็ไม่ทำ

3.             เรื่องกาเมไม่เคยประพฤติ

4.            ข้อมุสา   การกล่าวคำเท็จ  เพ้อเจ้อ  พูดจา

เหลวไหล  ท่านไม่ชอบไม่กระทำ

5.             เรื่องสุราเมรัย  แม้จะมีกินดาษดื่นในท้องถิ่น

อีสาน  หาดื่มหากินไม่ยากเลย  ท่านก็ไม่ข้องไม่เกี่ยว  ท่านรักษาศีลห้าอย่างเคร่งครัด 

 

           ท่านมักจะอบรมสั่งสอนทุกคนอยู่เสมอ ๆ  ว่า  “เรื่องศีลนี้เป็นของสำคัญที่ควรปฏิบัติให้มากถ้าแม้นผู้ใดมีศีล  รักษาศีลเพียงอย่างเดียวให้มั่นคงแล้ว  จะศึกษาเล่าเรียน  ไม่ว่าวิชาอะไร  หรือบำเพ็ญภาวนากรรมฐานอันเป็นวิมุติ  ต้องมีศีลสัตย์เป็นเบื้องต้น  อย่าไปทำลายศีล  ถ้าทำลายศีลห้าแล้ว  มันจะไม่เป็นเรื่องสักอย่างเดียว

 

          แม้ว่าองค์หลวงปู่บัวยังเป็นฆราวาส  ท่านจะยึดมั่นในสัจจะและถือศีลห้าประจำใจ  ไม่ทำบาปน้อยใหญ่ทั้งปวง  แต่ท่านก็ยึดมั่นทางด้านคุณไสย  ไม่ถือไตรสรณคมม์

(ไตรสรณคมม์  คือ  ถือมั่นในพระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์)  เช่นเดียวกับพุทธศาสนิกชนที่ดีทั่วไป

 

         หลวงปู่สามารถสร้างฐานะได้อย่างรวดเร็ว  จัดได้นว่า  เป็นผู้มีอันจะกินทีเดียว  ท่านเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงในงานช่างปลูกบ้านเรือน  เป็นครูสอนการทำตราชั่งและเครื่องตวงวัดต่าง ๆ  เป็นผู้เรียนวิชาอาคมไล่ผี  และประกอบพิธีกรรมต่าง ๆ 

         ด้วยท่านเป็นผู้มีฐานะร่ำรวย  หน้าตาดี  รูปร่างดี  จึงเป็นที่ต้องตาของสาว ๆ  หลายคน

 

           ต่อมาท่านได้แต่งงานกับนางมิ้ม  มีลูกด้วยกันทั้งหมด 6  คน ลำดับ  ดังนี้
           1. คนแรกเสียชีวิตแต่น้อยๆ
           2. นางพุด น้อยก้อม (เสียชีวิต)
           3. นายเพ็ง น้อยก้อม (หลวงปู่เพ็ง พุทฺธธมฺโม)
           4. นายพรหม น้อยก้อม (พระครูสมุห์พรหม สุพฺรหมญาโณ
           5. นางสมบูรณ์ น้อยก้อม (เสียชีวิต)
          6. นางเล็ก ฤทธิแสง อยู่ที่ อ.เทิง จ.เชียงราย

(พระครูสมุห์พรหม สุพรหมญาโณ)    (นางเล็ก ฤทธิแสง)

หลวงปู่เสนเล่าให้ญาติโยมฟังว่า เมื่อตอนที่หลวงปู่ยังครองเพศคฤหัสถ์นั้น  ท่านเป็นบุรุษที่มีศรัทธาในพุทธศาสนาอย่างยิ่ง  แม้ต้องทำงานและครองเรือน  แต่ท่านเป็นนักปฏิบัติภาวนาตัวยง  ทุกครั้งที่ว่างเว้นจากงานเป็นต้องนั่งภาวนาอยู่เป็นนิตย์  แม้กระทั่งเวลางานก็จะภาวนา

พุทโธกำกับใจอยู่เสมอมิได้ขาด

ว่ากันว่าครั้งหนึ่งท่านนั่งภาวนาอยู่ริมคันนา (เข้าใจว่าเป็นช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ในวันทำงาน)  เป็นเพราะจิตของท่านรวมตัวกันรวดเร็ว  และทรงสมาธิอยู่อย่างลึกซึ้งดื่มด่ำ  ซึ่งขณะนั้นฝนเริ่มตกหนักหลายชั่วโมงจนน้ำได้ท่วมถึงที่นั่ง  ท้ายสุดน้ำท่วมถึงเอว แต่ท่านก็ยังไม่รู้สึกตัว จนกระทั่งมีผู้มาพบ

หลวงปู่เสน ปัญญาธโร

เป็นเพราะการปฏิบัติภาวนาของท่านวันนั้นเรื่อยมา ทำให้บรรลุโสดาบันขณะยังครองเพศฆราวาสอยู่  และท่านก็ยังดำรงชีวิตอยู่อย่างปกติเหมือนเดิม  จนร้อนไปถึงหลวงปู่มั่นต้องเอ่ยปากในที่ชุมนุมสงฆ์  ท้ายสุดหลวงปู่เพ็ง ผู้เป็นพระลูกชายของหลวงปู่บัวต้องนำตัวมาบวชในบวรพุทธศาสนา

       หลวงปู่มั่น   ภูริทัตโต                                                 

 

หลังจากพาบุพการีเข้าอุปสมบท  พระลูกชายก็ลาสิกขาบทแล้วกลับมาบวชใหม่  ทั้งนี้ก็เพราะไม่ต้องการนั่งอยู่แถวหน้า หรือเรียกว่าแก่พรรษากว่าบิดานั่นเอง

         คุณธรรมอันนี้ของหลวงปู่เพ็ง น่ายกย่องที่สุด

การพาตัวเข้ามาอุปสมบทก็เพราะการที่หลวงปู่บัว สิริปุณโณ ท่านสำเร็จธรรมขั้นโสดาปัตติมรรคนั้น  ก็เท่ากับท่านได้ก้าวสู่กระแสนิพพานแล้ว  เป็นพระอริยเจ้าโดยชอบ  ดังนั้นถ้ายังครองเพศฆราวาสอยู่  ก็จะเป็นการสร้างบาปเวรให้ผู้อื่นโดยไม่รู้ตัว  เพราะการอยู่ในฐานะผู้ครองเรือน  บางคนอาจด่าว่า หรือพูดจาหยาบคาย ด้วยรู้เท่าไม่ถึงการณ์  หากถ้าเข้าบวชเป็นพระสงฆ์เสีย  ผู้คนก็จะกราบไหว้ไปโดยปริยาย

                                                             

                                                                   หลวงปู่เพ็ง

                                                                   พุทธธัมโม

                                                                   

หลวงปู่เสนเล่าให้ญาติโยมฟังว่า  เมื่อครั้งที่หลวงปู่เสนได้มีโอกาสอยู่ใกล้ชิดหลวงปู่บัว ผู้เป็นอาจารย์ในฐานะเป็นพระอุปัฏฐาก ในยามว่างหลวงปู่บัวจะเล่าเรื่องราวแต่หนหลังให้ฟังอยู่บ่อย ๆ อีกทั้งยังแนะวิธีปฏิบัติธรรมให้อย่างหมดเปลือก  โดยที่ตอนนั้นหลวงปู่เสนเองก็ยังเป็นพระลูกวัดที่อ่อนพรรษากว่ารูปอื่นอีกหลาย ๆ รูป  ซึ่งท่านเข้าใจเหตุผลนั้น เพราะก่อนมรณภาพ หลวงปู่บัวได้กำหนดให้ท่านเป็นผู้ครองวัดป่าหนองแซงแทนองค์พระอาจารย์ทั้ง ๆ ที่หลวงปู่เสนมิได้ปรารถนาเช่นนั้น

                ศาลาวัดป่าหนองแซง

หลวงปู่บัว สิริปุณโณ  เป็นพระสงฆ์ที่ทรงภูมิจิตสูงส่ง  มีความมานะอดทนต่อการปฏิบัติธรรมสูงเยี่ยม  การภาวนาของท่านดุเดือดเผ็ดร้อนต่อกิเลสมารอย่างยิ่ง

“หลวงปู่ท่านนั่งภาวนาแต่ละครั้งเป็นวันเป็นคืน”

                                                                               

หลวงปู่เสนท่านยืนยันอย่างนั้น  และเพราะความเข้มแข็งของจิตเยี่ยงนี้  ทำให้ท่านสามารถหักด่านแห่งอาสวะทั้งปวงบรรลุธรรมสูงสุดเข้าสู่อรหันตผล  เสร็จสิ้นพรหมจรรย์ก้าวสู่แดนนิพพานในชาตินี้ได้โดยไม่ต้องเวียนภพชาติต่อไปอีก

หลวงปู่เสนกล่าวกับญาติโยมว่า  หลวงปู่บัวองค์อาจารย์จะย้ำบอกกับลูกศิษย์เสมอว่า ‘อย่าย่อท้อในการปฏิบัติ  อย่าย่อท้อต่อการทำบุญในทุกเมื่อ  เพราะสิ่งใดก็ตามที่เรากระทำในปัจจุบันนั้น  ‘จะเป็นเหตุ เป็นปัจจัย เป็นอุปนิสัยไปในกาลข้างหน้า

                                                           

ได้มีญาติโยมมากมาย  ไปปฏิบัติภาวนาที่วัดป่าหนองแซง ในวันธรรมสวนะ  หลังจากทำวัตรเย็นแล้ว หลวงปู่เสนได้ทำการอบรมพระเณรในวัด  รวมทั้งแม่ชีและญาติโยมด้วย  มีตอนหนึ่งหลวงปู่เสนได้กล่าวถึงองค์อาจารย์ของท่านเกี่ยวกับการปฏิบัติสมาธิว่า  ในอดีตมีผู้ถามหลวงปู่ถึงการนั่งภาวนาของท่านที่สามารถนั่งได้ยาวนานนั้น  ท่านทำได้อย่างไร  ท่านตอบว่า...

“ทำอย่างยอมตายถวายหัว”

 

พระธาตุของหลวงปู่บัว  สิริปุณโณ

เมื่อมีผู้ถามหลวงปู่บัว  ว่าสมาธินั้นเป็นอย่างไร  ท่านชี้ไปที่เสาของศาลาการเปรียญพร้อมบอก  ว่า

“สมาธิคือการตั้งมั่นไม่หวั่นไหว ดูเสาศาลานั่นเห็นไหม...มันตั้งมั่นอยู่อย่างนั้นไม่เห็นเดือดร้อนอะไรกับใคร”

นั่นคือการเปรียบเทียบให้เราเข้าใจว่า ‘จิต’ เมื่อเป็นสมาธิแล้วจะมีความมั่นคง สงบนิ่ง ไม่หวั่นไหวต่อธรรมารมณ์ทั้งปวง ไม่ยินดียินร้ายกับคำสรรเสริญนินทา หรือลาภยศใด ๆ ทั้งสิ้น

 

           “การปฏิบัติดี  มีสติ  ตัวเดียวเท่านี้ ...

   มันจะแจ้งหมดโลก.....

           เมื่อสติครบถ้วนมีกำลังแล้ว  ท่านให้นักภาวนาเปลี่ยนมาดูกาย  อันเป็นที่ตั้งของธาตุ  4  ขันธ์ 5  อายตนะอินทรีย์ทั้งหลาย  นักปฏิบัติธรรมไม่ต้องไปหาไกลอื่น

ธรรมะมีอยู่ในตัวทั่วพร้อมแล้ว  ขอให้พิจารณาตัวเราให้เห็นตามความเป็นจริงก็แล้วกัน”

                   หลวงปู่บัว  สิริปุณโณ

 

                 หลวงปู่บัว  สิริปุณโณ

  หลวงปู่   ผู้งดงาม              ทุกเขตคามไหว้บูชา

  บัว       แย้มบานทั่วหล้า    ปวงประชากราบกรานกัน

  สิริ       คุณความดี             บารมีมากมายนั้น

  ปุณโณ  โสดาบัน              อรหันต์วันเป็นพระ

                                  สิริพร  ทาชาติ   ประพันธ์บูชา

บรรณานุกรม

www.  Oknation.  Net

www.dhammaAjak.net. 

www.dekd.com.

www.  zabzaa.  Com.

www.  Free-webbard.  Com.

www.  Gotokmow.  Org.

www.  dhammasatta.  Org.

www.  Thaipoem.  Com.

All-magazine.  Com.

www.  Matapa.  Blogspot.  Com.

Phuketoity.  Olxthailand.  Com.                      

ประวัติผู้จัดทำ

    ชื่อ – สกุล             นางสิริพร  ทาชาติ

    ตำแหน่ง                ครู  วิทยฐานะชำนาญการพิเศษ

    วัน  เดือน  ปี  เกิด   24   มิถุนายน  2504

    ภูมิลำเนา               61  หมู่ 8    ตำบลห้วยสามพาด

                                 อำเภอประจักษ์ศิลปาคม  

                                 จังหวัดอุดรธานี

      วุฒิการศึกษา       ปริญญาโท    วิจัยวัฒนธรรมศาสตร์ 

                                     มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

        ที่ทำงาน               โรงเรียนบ้านโนนสมบูรณ์  

                                     อำเภอ  ประจักษ์ศิลปาคม

                                     จังหวัดอุดรธานี

                                     สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา

                                     ประถมศึกษาอุดรธานี  เขต  2