วันอังคารที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2556

บทกลอนสอนใจตน


มองดูสัตว์ต่างต่าง            เป็นแบบอย่างสอนใจได้
ขยันทุกวันไป                    คือเจ้าไก่ให้ดูกัน
พาลูกหาอาหาร                ร้องเรียกขานลูกลูกนั้น
มากินเร็วไวพลัน               รู้จัดสรรแบ่งปันไป
กระรอกอิ่มก็พอ                จะไม่ขอสะสมไว้
ร่าเริงตามต้นไม้                สะบายใจในชีวี
เมื่อหิวหากินใหม่               ช่างสดใสทุกวันวี่
วิถีเพียงพอดี                     จึงไม่มีโรคบีฑา
ไส้เดือนเขียนเส้นสาย       ไว้มากมายบนพื้นหล้า
ลายขีดอักขรา                    คือภาษาว่าอะไร
หมั่นขีดหมั่นเขียนยิ่ง          เด็กชายหญิงทำมากไว้
ฝึกฝนพากเพียรไง              ขีดเขียนให้ได้ความรู้
อุทาหรณ์สอนใจ                 นำไปใช้ให้เลิศหรู
ทุกอย่างใช้เป็นครู               วนเวียนอยู่ประยุกต์มา
พร่ำสอนพร่ำเตือนตน         ชนะตนทรงคุณค่า
คิดถูกทำถูกทุกเวลา            ชี้ชัดว่ากระทำดี                          

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น