วันพุธที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2556
ลูกกำพร้า
ดุจเดือนจากฟากฟ้า ดุจดาราลาลับหนี
ดุจแสงแห่งสุรีย์ ได้หลบหนีมิมาแล
ขาดพ่อแม่นี้หนอ น้ำตาคลอทุกวันแน่
ทุกคนไม่เชือนแช จิตผันแปรอ่อนแอจริง
กว่าจะเข้มแข็งได้ ก็ต้องให้เวลายิ่ง
กำพร้าชายหรือหญิง กระทำสิ่งนิ่งเงียบไป
คือพ่อแม่ของเรา เป็นหลักเสาอันยิ่งใหญ่
พ่อแม่อยู่ในใจ สุกสดใสตลอดมา
ขอผลบุญที่ทำ จงน้อมนำ ณ ชั้นฟ้า
สถิตแดนสุขา สุขหรรษาน่ายินดี
โชติช่วงชัชวาลย์ เกษมศานต์การวิถี
เจิดจ้าบารมี อัญชลีท่านทุกวัน
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น